Cienie
Dobrze tak było usiąść na tej ławeczce cieni
i razem z nimi nic
widzieć
słyszeć
mówić
czuć
być
A później wstać i sobie pójść tam, skąd przyszedłem
Taniec Słońca
Głowę bym dał, że tańczyło. Najpierw wzeszło, szybko, ledwie się zorientowałem. W zasadzie, to nawet nie wiem, w którym momencie pojawiło się nad horyzontem. Najpierw zatańczyło na jednym listku mijanego przeze mnie krzewu. Zapatrzyłem się a już wokół dziesiątki i setki liści objęło to taneczne szaleństwo.
Komentarze