Obiad!
Piękna scena. Z dziupli dochodziły przeraźliwe wrzaski: Jeść! Jeść! Jeść! Trzeba było towarzystwo uciszyć, więc pojawili się rodzice z robalami...
Taniec Słońca
Głowę bym dał, że tańczyło. Najpierw wzeszło, szybko, ledwie się zorientowałem. W zasadzie, to nawet nie wiem, w którym momencie pojawiło się nad horyzontem. Najpierw zatańczyło na jednym listku mijanego przeze mnie krzewu. Zapatrzyłem się a już wokół dziesiątki i setki liści objęło to taneczne szaleństwo.
Komentarze