To taka satysfakcja - nie do końca "na niby", ale może nieco na wyrost. Z wyprzedzeniem, tzn. zakładamy, że coś się powiedzie, coś uda. Ale pewności nie ma...
Pobierz link
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje
Komentarze
Anonimowy pisze…
hmmm, ciekawe, ale ja bym to zrozumiała raczej jako: coś się stało, udało, poszło po naszej mysli i odczuwamy w związku z tym satysfakcję, ale ta satysfakcja nie jest "pełna", czegoś jednak zabrakło, jakiegoś elementu... Ale wmawiamy sobie, że "oj tam, jest okej! przecież wszystko poszło zgodnie z planem!". A w środku coś trzeszczy... fikcyjna satysfakcja.
Już miałem w sobie zgodę. Zdrada była o krok. Niemal uległem. To nie tak, że chciałem. Po prostu... czułem wewnętrzną, palącą potrzebę, by spróbować czegoś innego. Czegoś, co sprawi, że na nowo to poczuję! Co być może da mi większą satysfakcję niż to, co było wcześniej...
Głowę bym dał, że tańczyło. Najpierw wzeszło, szybko, ledwie się zorientowałem. W zasadzie, to nawet nie wiem, w którym momencie pojawiło się nad horyzontem. Najpierw zatańczyło na jednym listku mijanego przeze mnie krzewu. Zapatrzyłem się a już wokół dziesiątki i setki liści objęło to taneczne szaleństwo.
Komentarze