Poíesis

Jakiejkolwiek książki ostatnio bym nie podniósł czytam w niej o cieniu. O ile z Krótką historią cienia sprawa jest dość oczywista, to już w przypadku reszty pozycji sytuacja wymaga wyjaśnienia. Opisanie światła poprzez cień. Może dla kogoś oczywiste - dla mnie fascynujące!      

Czasem nic nie widzę. To taki rodzaj kalectwa - muszę przystawić do oka protezę i bez szczególnego celu kierować obiektyw w różne strony. Z drugiej strony, obiektyw aparatu można traktować jako lunetę, którą siedzący w bocianim gnieździe marynarz przeczesuje linię horyzontu w nadziei na odkrycie nowego lądu. Chcę być tym marynarzem. Nie boję się wysokości. Problem mam jedynie z wodą. Jest taka głęboka...

Nie ma chyba dnia, byś w Kazimierzu nie natknął się na młodą parę biegającą po rynku i okolicach w poszukiwaniu pięknych ujęć. To naprawdę przyjemny widok - te wszystkie panny młode z podkasanymi sukniami... No i oczywiście ich eleganccy chłopcy. Ups, mężowie... Cóż, w takich miejscach nic chyba nie jest w stanie popsuć romantycznego klimatu... Czasem tak sobie chodzę i dokonuję alternatywnej niby-sesji. Ot, tak. Dla czystej przyjemności.

 

Jakoś tak już mam. Zawsze w rocznicę zamachów, gdy oglądam nagrania ataków,wyciągam stare zdjęcia z pobytu w NYC. Przypomina mi się świetny nastrój, piękna pogoda i niesamowite kaniony ulic Manhattanu. To miasto robi olbrzymie wrażenie na zwiedzającym. autor zdjęcia: Tomek "Masztalski" Marciniak