WORLD PRESS PHOTO 2007
rozdarte lękiem
powieki
nabrzmiałe białka
wpadają do filiżanki z kawą
ręka nie drży
schowana za przesłoną
i zbyt odległa w czasie
zamrożony ruch warg
można kontemplować
przez wieki wieków
lament!
Taniec Słońca
Głowę bym dał, że tańczyło. Najpierw wzeszło, szybko, ledwie się zorientowałem. W zasadzie, to nawet nie wiem, w którym momencie pojawiło się nad horyzontem. Najpierw zatańczyło na jednym listku mijanego przeze mnie krzewu. Zapatrzyłem się a już wokół dziesiątki i setki liści objęło to taneczne szaleństwo.
Komentarze