samotne drzewo za oknemzagląda nam do przedziału.nikt z nas jednak go nie dostrzega,bo wszyscy tkwimy już w epoce krzemu,który łupiemy kciukami bez opamiętania.kształtujemy się na podobieństwo minerałucoraz mniej w sobie mając z człowieka.
samotne drzewo za oknem
zagląda nam do przedziału.
nikt z nas jednak go nie dostrzega,
bo wszyscy tkwimy już w epoce krzemu,
który łupiemy kciukami bez opamiętania.
kształtujemy się na podobieństwo minerału
coraz mniej w sobie mając z człowieka.
Prześlij komentarz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz